rozbierać

rozbierać
rozbierać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, rozbieraćam, rozbieraća, rozbieraćają, rozbieraćany {{/stl_8}}– rozebrać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIb, rozbiorę, rozbierze, rozbierz, rozbieraćany {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zdejmować z kogoś ubranie, odzież': {{/stl_7}}{{stl_10}}Matka rozbiera dziecko przed spaniem. Pielęgniarka rozebrała chorego. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rozkładać na części jakiś aparat, urządzenie; demontowanie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rozebrał telewizor. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}częściej dk {{/stl_8}}{{stl_7}}'o wielu osobach: rozdzielać coś między siebie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rozebrać dary zagraniczne. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'burzyć, demontować coś, usuwając częściami': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rozbierać ruderę. Rozebrać pomnik stalinowski. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powodować silne odczuwanie, intensywne występowanie objawów zaczynającej się choroby, wzruszenia itp. (też nieosobowo) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rozbiera kogoś gorączka, grypa. Rozebrało go tak, że nie mógł mówić. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • rozbierać — ndk I, rozbieraćam, rozbieraćasz, rozbieraćają, rozbieraćaj, rozbieraćał, rozbieraćany rozebrać dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebrał, rozebrany 1. «zdejmować z kogoś ubranie, bieliznę» Rozebrała dziecko i położyła do łóżka. ◊ pot.… …   Słownik języka polskiego

  • rozbierać się – rozebrać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zdejmować z siebie części ubrania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proszę rozebrać się w szatni. Rozebrał się do koszuli, do naga. Rozebrał się i wskoczył do wody. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozbierać — Być rozebranym do rosołu zob. rosół …   Słownik frazeologiczny

  • rozbierać się — Rozebrać się do rosołu zob. rosół …   Słownik frazeologiczny

  • obnażać — ndk I, obnażaćam, obnażaćasz, obnażaćają, obnażaćaj, obnażaćał, obnażaćany obnażyć dk VIb, obnażaćżę, obnażaćżysz, obnażaćnaż, obnażaćżył, obnażaćżony 1. «rozbierać do naga; czynić nagim» Obnażyć ciało, tors. 2. «pozbawiać coś osłony, odsłaniać,… …   Słownik języka polskiego

  • rozebrać — dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebraćbrał, rozebraćbrany rozbierać ndk I, rozebraćam, rozebraćasz, rozebraćają, rozebraćaj, rozebraćał, rozebraćany 1. «zdjąć z kogoś odzież» Rozebrać kogoś z płaszcza. Rozebrać dziecko do kąpieli, do… …   Słownik języka polskiego

  • demontować — ndk IV, demontowaćtuję, demontowaćtujesz, demontowaćtuj, demontowaćował, demontowaćowany «przeprowadzać demontaż, rozkładać na zespoły lub części; rozbierać, rozmontowywać» Demontować stare maszyny fabryczne. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… …   Słownik języka polskiego

  • dzielić — ndk VIa, dzielićlę, dzielićlisz, dziel, dzielićlił, dzielićony 1. «wyodrębniać z większej całości jakąś część, rozkładać jakąś całość na części, grupy, dokonywać podziału, klasyfikować» Dzielić bochen chleba na kromki. Historycy literatury dzielą …   Słownik języka polskiego

  • gruzowisko — n II, N. gruzowiskokiem; lm D. gruzowiskoisk «ruiny jakichś budowli, odłamki cegieł, muru itp. tworzące usypisko; rumowisko, gruzy» Gruzowiska zburzonego miasta. Rozbierać, uprzątać gruzowiska …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”